how time flies...

Zo, er zijn alweer 2,5 weken voorbij, wat gaat het toch snel! Hoogste tijd om wat indrukken van Brazilie op te schrijven. Want wat is dit een moeilijk land om te doorgronden, het is vol tegenstrijdigheden en contrasten.. Om te beginnen het meest voor de hand liggende contrast: arm-rijk. In wijken als Ipanema of Leblon merk je nauwelijks dat er zoiets als armoede bestaat, mooie, schonen straten, geen zwervers, grote appartementencomplexen, huishoudsters , bewakers en luxe uit eten zijn de gewoonste zaken van de wereld. Ik kan me voorstellen dat wanneer je geld hebt het makkelijk is om d armoede te negeren.

Gelukkig is dat niet het beeld wat bij ons is blijven hangen na een week Rio, voornamelijk omdat de Brazilianen die we gesproken hebben zich allemaal heel erg bewust waren van de grote verschillen en daar absoluut niet blij mee waren en sommige, waaronder Katia, zich ook echt actief inzetten om het lot van bijvoorbeeld de mensen in de favela~s te verbeteren. Het is ook duidelijk te merken dat Brazilie op dit moment een grote (economische) ontwikkeling doormaakt. Sophie kon het verschil met 2 en 5 jaar terug merken.

Een andere tegenstrijdigheid heeft te maken met Engels. Aan de ene kant hebben de meeste Brazilianen een afkeer voor Amerika en Engels, maar aan de andere kant hebben ruim 1/3 van alle winkels, clubs en barretjes een engelse naam. Ook Spongebob, Dora en Spiderman eyc zijn overal te vinden. Wat aan de andere kant ook wel weer raar is omdat niet veel mensen Engels spreken. Daar hebben we ons in het begin, heel naief, over verbaasd, maar na vele discussies blijkt het toch wel logisch te zijn. De belangrijkste redenen: Brazilie is een enorm groot land, beschikt zelf over vrijwel alle grondstoffen etc, dus is het voor een groot deel altijd zelfvoorzienend geweest en dus niet afhankelijk van handel met het buitenland waar ze andere talen voor nodig zouden moeten hebben. Spaans is dan bovendien handiger dan Engels. Ten tweede zijn er relatief weinig buitenlandse toeristen. Er is heel veel binnenlands toerisme en alleen in de echt grote trekpleisters zoals Rio de Janeiro en Salvador komen veel buitenlanders. Bovendien is het onderwijs niet overal even goed en de kwaliteit van de engelse les niet standaard heel hoog en doordat ze het ook bijna nooit hoeven te gebruiken, kunnen ze ook niet echt oefenen. Veel brazilianen die we zijn tegen gekomen waren heel onzeker over hun engels, bleven zich verontschuldigen of zeiden bij voorbaat dat ze niet engels spraken, maar na een paar m,inuten bleek keer op keer dat dat heel erg meeviel. Het is ook heel erg in opkomst, overal zie je afvertenties voor cursus engels en van talenscholen. De meesten willen ook heel graag engels leren.

Een ander contrast met Nederland is hoe relaxt alles hier gaat en hoeveel personeel er overal rondloopt. Dat hadden we natuulijk al wel verwacht, maar het blijft gek om te zien dat in de meest kleine winkeltjes er standaard 4 man personeel is, in restaurants de helft van het bedienend personeel niets te doen heeft (we denken dat er daarom in elk restaurant;bar wel een tv te vinden is). Ook hebben ze in de clubs een apart bonnetjes systeem. je staat in de rij om binnen te komen, dat noteren ze je paspoostnummer en krijg je een bonnetje. vervolgens ga je naar de bar, dan noteren ze wat je hebt besteld op je bonnetje. aan het eind van de avond ga je weer in de rij staan om je bonnetje af te rekenen en dan in de rij voor de uitgang. het is aan de ene kant wel effcient, want je hoeft maar een keer te betalen, maar dit pricipes hebben ze ook in sommige winkels en cafetaria, eerst in de rij voor een bonnetje en dan in de rij om te betalen. snappen wij hollanders natuurlijk niks van: dat gaat toch helemaal niet snel!? kan veel efficienter! maar het is voor een deel werkverschaffing en voor een deel uit veiligheidsoverwegingen.

een ander groot issue hier. heel veel mensen zijn heel bang, bijna alle huizen zijn omringd door grote muren of hekken, in duurdere wijken zijn er ook voor elk gebouw bewakers. de brazilianen die we hebben ontmoet waren ook allemaal erg bezorgd, naar sommige wijken mochten we niet heen, liever niet met de bus of lopend en s avonds op stap was helemaal gevaarlijk. wij eigenwijzies gingen natuurlijk vaak wel gewoon met de bus, was helemaal niet eng. het gekke is dat ze ook allemaal zeiden dat ze baalden van het beeld dat brazilie gevaarlijk is en dat er veel criminaliteit is. weer zon tegenstrijdigheid, maar ook wel begrijpelijk: op sommige plaatsen en momenten is het ook echt gevaarlijk en ze voelden zich soms toch verantwoordlijk voor ons, ook worden standaard de eerste 15 min van het nieuws gewijd aan criminaliteit, de varkensgriep en andere rampspoed..

goed, ik had nog veel meer te vertellen, dat ga ik morgen wel proberen :)

Welcome in Heaven!

Hoi allemaal!!

We wonen nu sinds zondag bij Taisa, een vriendin van Franka uit Kent. En het contrast met het hostel kon niet groter! Het is hier echt helemaal geweldig. We zitten in de wijk Ipanema, één van de beste, veiligste wijken van Rio. Het appartement is heel mooi en wij hebben met zn drietjes onze eigen kamer en badkamer. het is 3 min van het strand, park, winkels en meer. Het gezin bestaat uit vader Ricardo, moeder Katja, Taisa en haar broer Mario en huishoudster (e)stella (die is super lief, maar ook heel verlegen, was heel bezorgd dat ze geen engels spreekt en moest erg wennen aan het feit dat Franka geen vlees eet. Het zijn stuk voor stuk super lieve mensen met heeel veel humor. Ricardo werkt voor een oliebedrijf en Katja is architect en werkt voor een NGO die zich bezig houdt met het verbeteren van de levensomstandigheden in favelas.

Eten is heel belangrijk in Brazilie en ook in dit gezin en we;re loving it! 'S morgens staat er ontbijt voor ons klaar, cornflakes, brood, vers fruit, thee, koffie, en niet te vergeten: cake! Lunch is hier warm en wanneer je maar wilt, wij lunchen meestal rond 5 uur, super lekker rijst met bonen (wie had gedacht dat ik dat ooit zou zeggen), vlees, salade, verse jus, perfect! En 's avonds rond 9 uur nog een snack, wat eigenlijk neerkomt op een compleet diner. En dan alle tussendoortjes nog: verse kokosnootmelk, churros (soort van krokante oliebollen gevuld met chocolade of caramelsaus), acai ijspap met musli, pastels (gefrituurde gevulde bladerdeegdingetjes), pao de queso (kaasbroodbolletjes) etc etc..

We hebben de afgelopen dagen al lekker de toerist uitgehangen. We zijn naar de Christus geweest, het weer klaarde gelukkig net op tijd op dus we hadden een super uitzicht over heel Rio en omgeving. We zijn naar het suikerbrood geweest: twee bergen waar je op kan komen dmv soort kabelbaan/skilift. Ook weer heel mooi uitzicht. We hebben langs het strand van Inpanema en Copacabana gewandeld. We zijn heel brutaal het Copacabana Palace, het mooiste en duurste Hotel van Rio binnengelopen en rondgekeken. We hebben natuurlijk al heel veel caiprinhas gedronken, maar nergens waren ze zo lekker als tijd, bereid door Mario en Taisa!! Verder zijn we heel vaak uit eten geweest, hebben we veel geluncht, gedronken, uit geweest. Vandaag ook voor t eerst een bikini wax gehad samen met Franka, ai, maar bijna onmisbaar hier met al die ieniminie bikini;s!! Het was een hele ervaring op zich!

Zie http://picasaweb.google.com/sophiekiesouw/FrankaEnFemkeInRio# voor foto's. Ik zal snel ook die van mij op internet zetten! Moet nu gaan, want we gaan weer eens uit :D

Dikke kus!!

Bedankt!

Hey gurt!
Ik ga naar Chichicastenanga (hoop dat ik t goed gespeld heb uit mn hoofd, ghehe). Jou mailtjes hebben me idd ook wel lekker gemaakt!

Ouders, bedankt voor t opruimen, was idd eigenlijk helemaal niet nodig :p

Jan, bedankt voor je lieve mailtje!

Marg, het is hier jammer genoeg ook een beetje pisweer..

Allemaal bedankt weer voor de smsjes!
Eowyn, I~m proud of your nice Dutch message, haha..

Kusjes!

Amsterdam - Rio

Yahoo! De enorme reis van Amsterdam naar Rio zit er op en veel soepeler dan dit kan het geloof ik niet! Amsterdam - London Gatwick was maar een uurtje, stelt natuurlijk helemaal niets voor, maar heb wel kunnen genieten van het uitzicht, want ik zat eens een keertje niet in het midden van de vleugel. De overstap van Gatwick naar Heathrow waar ik zo bang voor was ging ook helemaal prima, hoefde niet te haasten. En toen het mooiste van de reis: British Airways, wat een heerlijkheid na al die reisjes met crappy ryan air, iberia en pegasus vliegtuigjes!!! Twee woorden: eten en tv, mijn vlucht kon niet meer stuk, haha.. Nee, maar echt, wat lekker luxe was dat!

Op het vliegveld werden we opgewacht door soort gezondheidscontroleurs met mondkapjes, als dat geen warm welkom is! Maar het echte warme welkom was natuurlijk bij de gate: sjoof stond er al en daar was ik heeeeeeel blij mee! Daarna met n taxietje naar het hostel, waar ze helaas onze reservering waren vergeten. Zitten nu in een heerlijk shabby hostel, ik dank de Goden voor mijn lakenzak :D Nog even lekker gegeten bij het biologische buffet restaurantje op de hoek en toen barstte de regen los. Had dus toch naar je moeten luisteren Marga.. Maargoed, we zijn allebei vrij kapot, het komt mijn schrijfvaardigheid ook niet ten goede, dus ik zeg: Welterusten!

Dikke kus vanuit The Girl from Ipanema

Laatste avondmaal

Hoi allemaal,

Het is nu echt zo ver: morgen vertrek ik! Vanavond voor waarschijnlijk de laatste keer in een half jaar lekker aardappels en sperziebonen gegeten, hmmm..

Ik zou nu helemaal gestressd moeten zijn, maar zit nu wel heel erg in de relax-mode. Ik heb namelijk net het verlossende (skype)telefoontje gekregen: nog net op de valreep vrijwilligerswerk geregeld: ik ga naar GUATEMALA!! Weer een zorg minder voor mezelf, maar vooral ook voor de achterblijvers (ik noem geen namen, mam, pap?!). Verder is ook mijn scriptie goedgekeurd, volgens Jamal heb ik in ieder geval een 7,6 maar hij was nog met zichzelf in discussie. Ik ben benieuwd... Ook heb ik het meeste dramatische afscheid al achter de rug (ik noem weer geen namen, joos, T?!). Bovendien denk ik gewoon nog niet aan morgen, de garandeerde hello/goodbye taferelen die dan zullen volgen, kan ik nog even niet aan..

Goed, vanavond geen lang verhaal, want ook al voel ik me heel rustig, ik moet nog vrij veel doen: kleine, onbelangrijke dingetjes als kleren uitzoeken, tas inpakken, ticket regelen zodat ik Brazilie in mag (kan nl niet met alleen het enkeltje dat ik nu heb :p ), de link van deze amazing blog doorsturen naar aaaaaaaaal mn vrienden, haha..

Nou lieverds, ik hoop dat ik de komende 6 maanden zoveel leuke, mooie, nieuwe dingen mee ga maken dat ik jullie niet te erg zal missen. Ik zal proberen zoveel mogelijk berichtjes te plaatsen zodat jullie mij ook niet hoeven te missen, en jongens waar hebben we het over, het is maar voor een half jaartje!!

Hmm, maar misschien moeten jullie toch de komende tijd vooral mn moedertje een beetje opvrolijken. Ik weet dat ze het me heel erg gunt, maar leuk is anders hè mam!

Een laatste hele dikke kus vanuit Heerhugowaard
SMAK