Laatste avondmaal

Hoi allemaal,

Het is nu echt zo ver: morgen vertrek ik! Vanavond voor waarschijnlijk de laatste keer in een half jaar lekker aardappels en sperziebonen gegeten, hmmm..

Ik zou nu helemaal gestressd moeten zijn, maar zit nu wel heel erg in de relax-mode. Ik heb namelijk net het verlossende (skype)telefoontje gekregen: nog net op de valreep vrijwilligerswerk geregeld: ik ga naar GUATEMALA!! Weer een zorg minder voor mezelf, maar vooral ook voor de achterblijvers (ik noem geen namen, mam, pap?!). Verder is ook mijn scriptie goedgekeurd, volgens Jamal heb ik in ieder geval een 7,6 maar hij was nog met zichzelf in discussie. Ik ben benieuwd... Ook heb ik het meeste dramatische afscheid al achter de rug (ik noem weer geen namen, joos, T?!). Bovendien denk ik gewoon nog niet aan morgen, de garandeerde hello/goodbye taferelen die dan zullen volgen, kan ik nog even niet aan..

Goed, vanavond geen lang verhaal, want ook al voel ik me heel rustig, ik moet nog vrij veel doen: kleine, onbelangrijke dingetjes als kleren uitzoeken, tas inpakken, ticket regelen zodat ik Brazilie in mag (kan nl niet met alleen het enkeltje dat ik nu heb :p ), de link van deze amazing blog doorsturen naar aaaaaaaaal mn vrienden, haha..

Nou lieverds, ik hoop dat ik de komende 6 maanden zoveel leuke, mooie, nieuwe dingen mee ga maken dat ik jullie niet te erg zal missen. Ik zal proberen zoveel mogelijk berichtjes te plaatsen zodat jullie mij ook niet hoeven te missen, en jongens waar hebben we het over, het is maar voor een half jaartje!!

Hmm, maar misschien moeten jullie toch de komende tijd vooral mn moedertje een beetje opvrolijken. Ik weet dat ze het me heel erg gunt, maar leuk is anders hè mam!

Een laatste hele dikke kus vanuit Heerhugowaard
SMAK