woensdag 29 juli 2009

how time flies...

Zo, er zijn alweer 2,5 weken voorbij, wat gaat het toch snel! Hoogste tijd om wat indrukken van Brazilie op te schrijven. Want wat is dit een moeilijk land om te doorgronden, het is vol tegenstrijdigheden en contrasten.. Om te beginnen het meest voor de hand liggende contrast: arm-rijk. In wijken als Ipanema of Leblon merk je nauwelijks dat er zoiets als armoede bestaat, mooie, schonen straten, geen zwervers, grote appartementencomplexen, huishoudsters , bewakers en luxe uit eten zijn de gewoonste zaken van de wereld. Ik kan me voorstellen dat wanneer je geld hebt het makkelijk is om d armoede te negeren.

Gelukkig is dat niet het beeld wat bij ons is blijven hangen na een week Rio, voornamelijk omdat de Brazilianen die we gesproken hebben zich allemaal heel erg bewust waren van de grote verschillen en daar absoluut niet blij mee waren en sommige, waaronder Katia, zich ook echt actief inzetten om het lot van bijvoorbeeld de mensen in de favela~s te verbeteren. Het is ook duidelijk te merken dat Brazilie op dit moment een grote (economische) ontwikkeling doormaakt. Sophie kon het verschil met 2 en 5 jaar terug merken.

Een andere tegenstrijdigheid heeft te maken met Engels. Aan de ene kant hebben de meeste Brazilianen een afkeer voor Amerika en Engels, maar aan de andere kant hebben ruim 1/3 van alle winkels, clubs en barretjes een engelse naam. Ook Spongebob, Dora en Spiderman eyc zijn overal te vinden. Wat aan de andere kant ook wel weer raar is omdat niet veel mensen Engels spreken. Daar hebben we ons in het begin, heel naief, over verbaasd, maar na vele discussies blijkt het toch wel logisch te zijn. De belangrijkste redenen: Brazilie is een enorm groot land, beschikt zelf over vrijwel alle grondstoffen etc, dus is het voor een groot deel altijd zelfvoorzienend geweest en dus niet afhankelijk van handel met het buitenland waar ze andere talen voor nodig zouden moeten hebben. Spaans is dan bovendien handiger dan Engels. Ten tweede zijn er relatief weinig buitenlandse toeristen. Er is heel veel binnenlands toerisme en alleen in de echt grote trekpleisters zoals Rio de Janeiro en Salvador komen veel buitenlanders. Bovendien is het onderwijs niet overal even goed en de kwaliteit van de engelse les niet standaard heel hoog en doordat ze het ook bijna nooit hoeven te gebruiken, kunnen ze ook niet echt oefenen. Veel brazilianen die we zijn tegen gekomen waren heel onzeker over hun engels, bleven zich verontschuldigen of zeiden bij voorbaat dat ze niet engels spraken, maar na een paar m,inuten bleek keer op keer dat dat heel erg meeviel. Het is ook heel erg in opkomst, overal zie je afvertenties voor cursus engels en van talenscholen. De meesten willen ook heel graag engels leren.

Een ander contrast met Nederland is hoe relaxt alles hier gaat en hoeveel personeel er overal rondloopt. Dat hadden we natuulijk al wel verwacht, maar het blijft gek om te zien dat in de meest kleine winkeltjes er standaard 4 man personeel is, in restaurants de helft van het bedienend personeel niets te doen heeft (we denken dat er daarom in elk restaurant;bar wel een tv te vinden is). Ook hebben ze in de clubs een apart bonnetjes systeem. je staat in de rij om binnen te komen, dat noteren ze je paspoostnummer en krijg je een bonnetje. vervolgens ga je naar de bar, dan noteren ze wat je hebt besteld op je bonnetje. aan het eind van de avond ga je weer in de rij staan om je bonnetje af te rekenen en dan in de rij voor de uitgang. het is aan de ene kant wel effcient, want je hoeft maar een keer te betalen, maar dit pricipes hebben ze ook in sommige winkels en cafetaria, eerst in de rij voor een bonnetje en dan in de rij om te betalen. snappen wij hollanders natuurlijk niks van: dat gaat toch helemaal niet snel!? kan veel efficienter! maar het is voor een deel werkverschaffing en voor een deel uit veiligheidsoverwegingen.

een ander groot issue hier. heel veel mensen zijn heel bang, bijna alle huizen zijn omringd door grote muren of hekken, in duurdere wijken zijn er ook voor elk gebouw bewakers. de brazilianen die we hebben ontmoet waren ook allemaal erg bezorgd, naar sommige wijken mochten we niet heen, liever niet met de bus of lopend en s avonds op stap was helemaal gevaarlijk. wij eigenwijzies gingen natuurlijk vaak wel gewoon met de bus, was helemaal niet eng. het gekke is dat ze ook allemaal zeiden dat ze baalden van het beeld dat brazilie gevaarlijk is en dat er veel criminaliteit is. weer zon tegenstrijdigheid, maar ook wel begrijpelijk: op sommige plaatsen en momenten is het ook echt gevaarlijk en ze voelden zich soms toch verantwoordlijk voor ons, ook worden standaard de eerste 15 min van het nieuws gewijd aan criminaliteit, de varkensgriep en andere rampspoed..

goed, ik had nog veel meer te vertellen, dat ga ik morgen wel proberen :)

3 opmerkingen:

  1. Hoi Fem, leuk je verhaal te lezen. We hebben er dan ook wel even op moeten wachten. Tijdens onze msn-videosessies hebben we andere zaken te bespreken dus is het extra leuk om ook deze info te krijgen. Ga zo door! Had niet verwacht dat brazilianen zo terughoudend zijn met hun Engels.
    De groep met volgers groeit! Leuk hoor. Hoop je gauw weer on-line te spreken.

    Dikke kus van ons!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Fem,
    Indrukwekkend verhaal. Yvon en ik hebben tijdens een reis op de grens brazilie / venezuela een overval meegmaakt. Gelukkig niet op ons maar op mede reizigers. Ik zag het spannende ervan in maar omdat er geschoten werd besef je later dat het ernst was. Blijf altijd goed op jezef passen!

    Slurp alle indrukken in het land op (zoveel als je kan :-). Zoals je al schrijft maak je enorm veel tegenstrijdigheden en levenservaringen mee. Geniet ervan met volle teugen!

    Yvon en ik houden je blog in de gaten. En misschien als je een keer online bent kijk je de huiskamer van weidemolen 4 binnen (ha ha)

    Gr. Martin, Yvonne Xander en Michelle

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hey fem..
    van de week was er op tv spuiten&slikken op reis. Was Dennis Storm in brazilie Rio hij zat midden in de drugswereld. Hij heeft n dag met de politie meegelopen om een inval te plegen bij drugsdealers, en hij heeft ook n interview gedaan in een van die favela's met een dealer, echt heel bizar en indrukwekkend om te zien. ze vertelden dat ze het liefst een andere levensstijl willen maar dat het zo gelopen is, ze hebben veel meegemaakt en zijn hierdoor terecht gekomen.ze willen wel anders maar vechten voor hun leven, het straatleven is hard. het is schieten of neergeschoten worden. misschien kan je het terugkijken op uitzendinggemist, dan zal je misschien wel wat herkennen. al hoop ik niet dat jij daar terecht bent gekomen want het zag er niet heel veilig uit. ik snap wel dat je beveiliging wilt als je daar woont, al denk ik wel dat als je zelf niemand lastig valt je er ook geen problemen mee krijgt (of is dat te naief gedacht?!). Mooi om je verhalen te lezen, ik ga nu ff de ander 2 blogs nog lezen, ik loop achter! xxxx

    BeantwoordenVerwijderen